Wychowanek liceów im Kosmowskiego w Trzemesznie i im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie. W 1956 r. ukończył studia geograficzna na UAM. Doktorat w 1962, habilitacja w 1968, tytuł profesora w 1982. W okresie 1981-1984 był dyrektorem Instytutu Badań Czwartorzędu UAM, 1984-1965 prorektorem UAM; 1994-1996 wicedyrektorem, a 1996-1999 oraz 2002-2005 dyrektorem Instytutu Geologii UAM.

W latach 1961-1965 zastępca sekretarza, a 1965-1969 sekretarzem Komisji Genezy i Litologii Osadów Czwartorzędowych INQUA.

W PTG pełnił następujące funkcje: przewodniczącego Poznańskiego Oddziału PTG (1987-1990), przewodniczącego Zarządu Głównego PTG (1990-1993), prezesa Klubu Polarnego PTG (1986-1991), przewodniczącego Komitetu Okręgowego Olimpiady Geograficznej i Nautologicznej PTG (1974-1977), przewodniczącego Komitetu Głównego Olimpiady Geograficznej i Nautologicznej PTG (2000-2007).

W okresie 1982-1996 był członkiem Rady Społecznej przy Metropolicie Poznańskim.

Obok podstawowego zaangażowania badawczego w zakresie geomorfologii i geologii czwartorzędu w Polsce, uczestniczył w pracach ekspedycyjnych w Kanadzie (łącznie 6 miesięcy), na Islandii (dwukrotnie), na Spitsbergenie (czterokrotnie, dwukrotnie jako kierownik), w Sudanie (trzykrotnie podczas kampanii archeologicznych), ponadto wielokrotnie uczestniczył w pracach badawczych w północnej Skandynawii, we wszystkich najwyższych górach Europy i w Tybecie.

Jest autorem ponad 250 publikacji, w ostatnich latach ogłaszanych w prestiżowych wydawnictwach międzynarodowych. W ostatnim okresie prowadzi badania dotyczące upadku meteorytów – skutków morfologicznych i ich datowań. Zaangażowany w aktywność dydaktyczną i popularyzatorską: 3 skrypty uniwersyteckie, ogólnopolski podręcznik dla szkoły średniej (14 wydań), 2 podręczników dla gimnazjum, 5 książek popularno-naukowych.