Oscylacja Północnoatlantycka (North Atlantic Oscillation – NAO) jest dwubiegunowym typem cyrkulacji atmosferycznej obserwowanym nad Atlantykiem z centrami akcji nad Islandią i Wyspami Azorskimi i stanowi najważniejszy makroskalowy układ cyrkulacyjny w sektorze euroatlantyckim. Intensywność obu ośrodków – Niżu Islandzkiego i Wyżu Azorskiego decyduje o kierunku i natężeniu przepływu mas powietrza, które pojawia się nad Europą i tym samym decyduje o stanie atmosfery.

NAO jest zjawiskiem całorocznym, ale  zimą – kiedy w umiarkowanych szerokościach geograficznych słabnie wpływ promieniowania słonecznego na warunki pogodowe – oscylacja objawia się bardziej intensywnie i w dużym stopniu decyduje o zimowej aurze, co znakomicie ilustrują zmiany temperatury i opadów atmosferycznych w tegorocznym sezonie chłodnym.

Na wykładzie będziemy analizować mechanizm działania Oscylacji Północnoatlantyckiej i zgłębiać cyrkulacyjne przyczyny wahań pogodowych w Polsce i Europie.

Strommen et al., 2023, Climate Dynamics